بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

در فرانسه قرن نوزدهم، ايران شناسي توانست با چند تن ايران شناس در شرق شناسي، به ويژه در مقابل خيل ايران شناسان آلماني، عرض وجود کند و دارمستتر يکي از اين چند تن بود.
ژام دارمستتر (1849-1894) در شاتو سالن، شهري در ناحيه لورن (فرانسه) متولد شد. پدرش صحاف بود و از دارمشتات آلمان به فرانسه آمده و ابتدا در شاتو سالن مستقر شده بود. وي متعاقبا، براي تحصيلات دو فرزندش، آرسن و ژام، رهسپار پاريس گشت و در آن شهر مقيم شد.
ژام، پس از طي دوره دبيرستان پر آوازه کوندورسه پاريس، تحصيلات خود را تا اخذ ليسانس ادبيات ادامه داد. چند صباحي پيش از اين ايام، ويکتور دورويي، وزير آموزش و تحصيلات عالي ناپلئون سوم، در بازگشت از سفري تحقيقاتي به آلمان و پس از بازديد از پيشرفت هاي اين کشور در زمينه مطالعات عالي دانشگاهي، مدرسه مطالعات عالي پاريس را در سال 1868 بنيان نهاده بود. آرسن، که مدتي بود به اين مدرسه مي رفت، برادر خود را نيز به تحصيل در آن ترغيب کرد. دارمستتر، در سال 1872 (در 23 سالگي) وارد اين مدرسه شد و در سال بعد، زير نظر ميشل برئال، از مهاجران آلماني، به فراگيري زبان زند مشغول گشت و، در سال 1877، در مقام معيد درس اين زبان، يار استاد شد. هم زمان، در درس زبان سانسکريت اين مدرسه به استادي اووت بنو (شاگرد اوژن بورنوف، ايران شناس و زبان شناس ممتاز) و آبل برگني، شرکت کرد.

 نسخه قابل چاپ