بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

فرهنگستان زبان و ادب فارسي، که مرجع قانوني و ذي صلاح در مسايل و مشکلات زباني شمرده مي شود، نخستين چاپ دستور خط فارسي را در خرداد 1381 منتشر ساخت و، با انتشار آن، معياري ملي در شيوه نگارش خط فارسي ارايه داد.
بحث مربوط به فاصله گذاري در دستور خط فارسي (ص 10) تحت عنوان «فاصله گذاري و مرزبندي کلمات براي حفظ استقلال کلمه و درست خواني» مطرح شده است. در اين بررسي، از اصطلاح «فاصله» براي فاصله «برون کلمه» يعني فاصله بين کلمه ها استفاده شده و اصطلاح «نيم فاصله» براي فاصله «درون کلمه»، که «معمولا ميان اجزاي ترکيب مي گذارند»، به کار رفته است.
اصطلاح نيم فاصله و پيدايش آن
«نيم فاصله» درعمل همان فاصله اي است که ماشين تحرير يا رايانه به صورت خودکار بين حروف منفصل قرار مي دهد (تعبير «بي فاصله» يا «بدون فاصله» نيز به همين نوع فاصله اشاره دارد.) مثلا، در اصطلاح «درون کلمه»، چهار نيم فاصله (د – ر – و – ن - کلمه) وجود دارد؛ اما، در ترکيب «درون کلمه»، سه نيم فاصله و يک فاصله کامل (د – ر – و – ن - کلمه) ديده مي شود. مفهوم «نيم فاصله» به صورتي که در دستور خط فارسي آورده شده، در گذشته مورد توجه بوده و به صورت هاي گوناگون مطرح شده است:
در کتاب درآمدي بر چگونگي شيوه خط فارسي از مفهوم «نيم فاصله» با تعبير «جداولي بدون فاصله» ياد و شرح مفصلي با ذکر مثال هاي متعدد درباره آن داده شده است. (? اديب سلطاني، ص68، 82)

 نسخه قابل چاپ