بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

فانتزي از ژانرهاي کاربردي در ادبيات کودک و نوجوان است. مهم ترين عامل کاربرد اين نوع، تخيلي بودن و محال بودن امکان وقوع داستان در عالم واقعي است. فانتزي ها به دو دسته ي عام و مدرن تقسيم مي شوند، از نظر عناصر سازنده بهترين آثار براي فانتزي سازي عام کتاب هاي اسطوره اي و حماسي هستند. شاهنامه فردوسي به دليل در برداشتن ماجراها و شخصيت هاي استثنايي و درون مايه هاي مناسب، شرايط فانتزي سازي را داراست. با فانتزي سازي داستان هاي شاهنامه، کودکان و نوجوانان علاوه بر آشنايي ضمني با متون کهن، از دنياي ساختگي و خيالي مرتبط با ماجراهاي اين اثر، لذت خواهند برد. در اين مقاله نخست ژانر فانتزي را معرفي کرده و به اهداف فانتزي سازي از داستان هاي اسطوره اي و حماسي پرداخته ايم. سپس عناصر سازنده اين نوع را که شامل شخصيت سازي و شخصيت پردازي، دورنمايه پردازي و راه هاي ورود به فانتزي مي شود، بر اساس الگو برداري از پانزده نمونه اثر پديد آمده در اين ژانر، دسته بندي کرده ايم و در هر قسمت يافته ها را با برخي از داستان هاي شاهنامه مطابقت داده ايم و با توجه به اين قياس بخش هاي مناسب براي فانتزي سازي شاهنامه را معرفي کرده ايم.

 نسخه قابل چاپ