بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

بسياري از صاحب نظران توجه به دوران کودکي را هموار ساختن راه براي زندگي سالم در بزرگسالي مي دانند. کودکان در مراحل مختلف زندگي، از ويژگي هاي رشد شناختي متفاوتي برخوردارند که در رفتار آنان قابل تشخيص است. اگر مراحل رشد به خوبي طي نشود، مشکلاتي به وجود مي آورد که مي تواند در رفتارهاي ناهنجار کودک مشاهده شود. شناسايي داستان به عنوان ابزاري تربيتي، سابقه اي طولاني دارد. ولي استفاده از آن براي رفع مشکلات روان شناختي در سال هاي اخير در ايران مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر، با هدف بررسي ميزان تاثير کتاب هاي داستاني مناسب با رويکرد کتاب درماني بر پرخاش گري کودکان گروه سني الف انجام مي شود. اين پژوهش به روش تجربي تک آزمودني و با استفاده از پيش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. از سياهه وارسي برگرفته از توصيه هاي پرخاش گري هيوز و رايس براي گرد آوري اطلاعات استفاده شد. در اين پ‍ژوهش، 5 کودک مهدکودک وابسته به دانشکده علوم تربيتي و روان شناسي دانشگاه فردوسي مشهد در مقطع پيش دبستاني (سنين 5- 6 سال) در سال تحصيلي 87- 88 براي انجام آزمون انتخاب شدند. اين کودکان، بنابر تاييد مربيان و والدين و نيز آزمون پرخاش گري رفتار پرخاش گرانه داشتند. هم چنين 10 داستان از مجموعه داستان هايي که در پژوهش هاي پيشين براي کنترل و يا کاهش رفتار پرخاش گرانه مناسب تشخيص داده شده بود، در نظر گرفته شد. اين کتاب ها در طي 10 جلسه 20 الي 30 دقيقه اي براي کودکان خوانده شد. مشاهده ها و نيز داده هاي به دست آمده نشان داد که به جز يک مورد، ساير رفتارهاي پرخاش گرانه که در پيش آزمون شناسايي شده بود، تا حدي کاهش پيدا کردند.

 نسخه قابل چاپ