بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

سخن بخش نخست مقاله اين است که التقاط گرايي بايد ويژگي همه تلاشهايي باشد که براي آموزش زبان صورت مي گيرد؛ زيرا عوامل اصلي روش تدريس، يعني زبان، ذهن و مغز چند بعدي است. زبان کارکردهاي متعدد دارد و در کاربرد با حواس مختلف پيوند مي خورد و در سازوکار يادگيري توسط ذهن و مغز نيز کانالهاي ادراکي متعدد درگير است. حال که هم موضوع و هم روش يادگيري چند بعدي است، معقول نيست که مواد آموزيش فقط يا عمدتا به صورت کلامي ارايه شود؛ اما از آنجا که هنوز روش چند بعدي جامعي براي آموزش زبان عرضه نشده، راه ميانه اين است که جنبه هاي برجسته روشهاي رايج آموزش زبان چنان باهم ترکيب شود که با ماهيت ذهن و زبان تناسب بيشتري يابد. بخش دوم مقاله، گزارش تحليلي است که در چهارچوب نظريه هوش چند بعدي در مورد هشت روش معروف آموزش زبان صورت گرفته است. هدف اين است که معلوم شود هر روش به چه مقدار چند بعدي است و چه کانالهاي ادراکي را درگير يادگيري مي کند. بحث در مور نتايج اين تحليل، پايان بخش اين مقاله است.

 نسخه قابل چاپ