بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

لاله از موضوعاتي است که در شعر اغلب شاعران به کار رفته و با توجه به رنگ و شکل ظاهريش امکان تصوير سازي بسياري ايجاد کرده است، هدف اين پژوهش، بررسي و تحليل تصوير سازي شاعران از لاله است. هدف ديگر، ترسيم نوع نگرش شاعران به اين موضوع در طول تاريخ ادب فارسي است. از سوي ديگر ميزان ابتکارها و تقليدها در اين تصوير سازي و نيز تنوع تصاوير لاله مشخص مي گردد.
با بهره گيري از روش کتابخانه اي، 63 شاعر انتخاب، و از طريق تحليل و طبقه بندي به بررسي تصاوير لاله در شعر اين شاعران پرداخته و طبق معيار تقدم و تاخر تاريخي، تصاوير تقليدي و ابتکاري مشخص، و با استفاده از جدول و نمودار، يافته ها عيني و ملموستر نشان داده شد.
برخي از يافته هاي اين پژوهش بدين قرار است: در شعر اين شاعران، 203 تصوير گوناگون ديده مي شود، رابطه لاله و رخ، لاله و ساغر، لاله و آتش و لاله و داغ در شعر آنان به ترتيب، بيشترين بسامد را دارد. فرخي و صائب بيشترين تصاوير ابتکاري را از لاله پديد آورده اند. اغلب شاعران اعم از گويندگان شعر غنايي، حماسي، تعليمي و ... به اين موضوع توجه کرده اند. ضمنا در قرنهاي چهارم، پنجم و ششم قمريتصاوير لاله از تنوع بيشتري برخوردار بوده است.

 نسخه قابل چاپ