بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

مولوي در آثار خود بارها از لزوم خاموشي و سکوت سخن به ميان آورده است. فراواني کاربرد اين اصطلاح و نيز شهرت تخلص مولانا به خموش انگيزه اي شد در پديد آمدن اين جستار، که در آن خاموشي مولانا و دلايل آن در مثنوي به بحث گذاشته شده، در اين گذار آثار متعددي اعم از عرفاني و تعليمي مورد بررسي قرار گرفته است. در آغاز، دو ديدگاه مورد توجه قرار گرفته است: 1- تربيتي 2- عرفاني و در اين بررسي، وجوه اختلاف اين دو ديدگاه بيان شده و در مرحله دوم با مد نظر قرار دادن شش دفتر مثنوي توانسته است پانزده دليل براي سکوت مولوي و جايگاه هاي آن برشمارد و براي هر يک از آنها مصداقهاي متعددي ارايه کند که از جمله آنها مي توان به اين موارد اشاره کرد: کتمان سر، نامحرم، ناتواني ادراک، مراقبه، خاموشي ظاهري، جذب رحمت و ....

 نسخه قابل چاپ