بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

انجمن آراي ناصري از جمله فرهنگهايي است که در قرن 13 هجري قمري تدوين شده است. لغتنامه نويسي و فرهنگ نويسي از قرنها پيش در ايران با تدوين کتابهايي چون لغتنامه ابوحفص سغدي و لغت فرس اسدي توسي شروع شده و تاکنون ادامه يافته است. شيوه و شگرد فرهنگ نويسي در طي سالهاي اخير، تحت تاثير روش کار فرهنگهاي غربي، حرکتي روبه تکامل داشته است. در اين مقاله ضمن بيان برخي از معيارهاي فرهنگ نويسي به نقد و بررسي اصول فرهنگ نويسي در اين فرهنگ پرداخته مي شود. از اين رو ضمن توصيف ساختار اين فرهنگ در بخشهاي مقدمه، مدخل،تلفظ،ريشه، دستور،معاني، شاهد مثال و منبع و بيان محاسن آن در بخشي جدا تحت عنوان «معايب ساختار فرهنگ انجمن آراي ناصري»، معايب اين فرهنگ بررسي مي شود. در بررسي و توصيف معايب و محاسن اين فرهنگ به کل فرهنگ، نظر شده است، اما براي بررسي و تحليل آماري در مجموع، سيصد مدخل از بابهاي ب، س و ش انتخاب شده است. بررسيها نشان مي دهد مولف تنها به بيست و چهار حرف از سي و دو حرف فارسي پرداخته است و اشکالاتي نظير عدم ذکر تمام معاني مدخل ،ريشه شناسي نادرست، ذکر واژه هاي دساتيري و نظاير آن در اين فرهنگ مشاهده مي شود که اين مساله ضرورت اصلاح اين فرهنگ را گوشزد مي کند.

 نسخه قابل چاپ