بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

اين پژوهش در پي بررسي و مقايسه عوامل ايجاد انسجام متني در غزليات سعدي و بيدل، دو تن از شاعران نامدار سبکهاي عراقي و هندي است. اين تجزيه و تحليل بر اساس الگوي انسجام متني هاليدي و حسن صورت مي گيرد. در غزليات مورد بررسي تعداد اين عوامل به ترتيب عبارت است از: عوامل واژگاني، ارجاع، عوامل ربطي، حذف و جانشيني. وجود اين عوامل، متن را از نوشته هاي پراکنده متمايز مي سازد و متن را منسجم و همبسته مي کند. تعداد عوامل انسجامي در غزليات سعدي به طور محسوسي بيشتر و طول جمله ها کوتاهتر است. مي توان اين دو دليل را از دلايل سادگي و فهم پذيري غزليات سعدي نسبت به غزليات بيدل دانست.

 نسخه قابل چاپ