بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

روايت را مي توان همچون جنبه هاي درهم بافته اي از متن و اثر ادبي به شمارآورد که به همراه زبان، يکي از مهمترين حوزه هاي نظريه ادبي به شمار مي  رود. روايت شناسي، در باره شيوه هاي مختلف بيان رويدادها و تحليل ادبيات روايي نظير رمان، داستان کوتاه و حماسه به بحث مي پردازد. هر کدام از اين شيوه ها، متن ادبي را از زاويه ا ي خاص بررسي مي کند. شناخت روايت به منتقد، در نقد و تحليل داستان و عناصر داستاني و نيز به آفريننده داستان در فرايند آفرينش داستان کمک مي کند. پژوهشگران از راه روايت شناسي داستان، ساختار و مناسبات دروني نشانه ها را در متن باز مي يابند. در اين مقاله کوشيده شده است به بررسي روايت در سه داستان کوتاه نادر ابراهيمي (خانه اي براي شب، دشنام و صدا که مي پيچد) و  مسايلي را كه در خواندن  داستان اهميت دارند،  اما از جهتي  به  قدري  آشكارند كه  گاه  ديده  نمي شوند، پرداخته شود؛ درك شيوه هايي كه ما را به برداشتي تازه و نو از داستان مي رساند و ارائه تفسيري بهتر از داستان كه  به  سادگي  از روساخت  متن ،  قابل درک نيست.

 نسخه قابل چاپ