بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

قاآني به دلايلي به کرات از نامها و داستانهاي شاهنامه اي در شعر خويش بهره گرفته و اين تلميحات را براي مدح، توصيف طبيعت، معشوق و احوال خود، تمثيل سازي و بيان مقاصد تعليمي به کار برده است. مهمترين بخش اشارات ملي- پهلواني قاآني که موجب برتري وي بر ساير شاعران است، تلميحات نادر اوست که از ماخذ متعددي مانند شاهنامه، منظومه هاي پهلواني، متون تاريخي و ادبي ديگر و روايات نقالي و شفاهي/ عاميانه زمان استفاده شده است. شماري از ويژگيهاي تلميحات شاهنامه اي قاآني عبارت است از: دقت در جزييات داستانهاي شاهنامه، رعايت جادوي مجاورت، تقابل ويژگيهاي يک شخص با خود او در ساختار تلميح، تشبيه ممدوح به دو شخصيت شاهنامه اي با وجه شبهي واحد، ستايش ممدوح با ترکيب دو نام شاهنامه اي، و ... او افزون بر روايات شاهنامه به نام و نکته هايي از سرگذشت فردوسي نيز اشاره کرده است. قاآني به گواهي شواهد متنوع و فراوان ديوانش پرتوجه ترين شاعر ادب فارسي به شاهنامه است و بيش از سخنوران ديگر توانسته تسلط خيره کننده خود را بر روايات ملي- پهلواني ايران، در شعر خويش عرضه کند.

 نسخه قابل چاپ