مقالات نقش اخلاق در علوم و فناوری

زمينه: تعامل اخلاقي پزشک و جامعه از جمله موضوعاتي است که از هزاران سال قبل مورد توجه قانونگذاران بوده است. آنچه از متون باز مانده ايران باستان به دست مي آيد آن است که در جامعه طبقاتي آن روزگار، با وضع قوانيني سعي نموده بودند تا حقوق پزشک و بيمار را حفظ نمايند. پزشکان، ملزم به گذراندن آزمونهاي دشوار براي دريافت مجوز بودند و جامعه نيز در قبال تخصص آنان، موظف به پرداخت دستمزدهاي مصوب بود. در مقاله حاضر، اساس پژوهش بر رساله پزشکي موجود در مجلد سوم دينکرد نهاده شده که تا کنون بر مبناي آن، تحقيق مستقلي صورت نگرفته است.
روش کار : در اين پژوهش با استفاده از روش استنادي و جمع آوري شواهد، يافته ها، طبقه بندي و تحليل گرديدند.
نتيجه گيري : با توجه به متون بازمانده مذهبي زرتشتي، در ايران باستان قوانين متقني در باره تعامل پزشک و بيمار وجود داشته که سرپيچي از آن قوانين، جرم محسوب شده، مجازات در پي داشت. اين قوانين که خاستگاهي شرقي داشته و از اقوام پيشتر به ايرانيان رسيده بود در تمدن ايراني، کاملتر شد و از طريق جنگها و رفت و آمدهاي ايرانيان و يونانيان به تمدن يونان منتقل و به نام آنان شهره گرديد؛ ولي مکتوبات موجود، تقدم ايرانيان را بر يونانيان در حوزه اخلاق پزشکي به اثبات مي رساند.

 نسخه قابل چاپ