مقالات نقش اخلاق در علوم و فناوری

زمينه: از آنجا که تقريبا تمام مفاد حقوقي، اخلاقي هستند و يا به شکلي، غايت آنها به اخلاق مي رسد و از طرف ديگر حقوق مي تواند حامي اخلاق و عامل حفظ آن گردد؛ لذا استفاده بجا و حمايتي از هر يک در مقابل ديگري مي تواند در پيشبرد اهداف کاربردي، موثر باشد. در امور درماني نيز، کاربرد به جاي هر يک از امور اخلاقي و حقوقي مي تواند ضمانت اجراي حاصل از تعامل صحيح آن دو را به همراه داشته باشد و عامل صيانت از انحرافات گردد. در اين خصوص، شناخت رابطه و تعامل صحيح بين اخلاق و حقوق و آشنايي با مباني هر يک از اين علوم مي تواند در هدايت صحيح انتظارات افراد و برنامه ريزي هاي کاربردي، سودمند باشد.
روش کار: در اين مقاله ابعاد گوناگون ارتباط بين حقوق پزشکي و اخلاق پزشکي با توجه به معرفي و شناخت مباني و کليات حقوق و اخلاق و ارتباطات آن دو مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين سعي شده تا ضمن بيان به هم پيوستگي بنيادي حقوق و اخلاق، تفاوتها و شباهتهاي آن دو مطرح گرديده و در پايان نقش تضمين اخلاق پزشکي به وسيله حقوق پزشکي شرح داده شود.
نتيجه گيري: اخلاق پزشکي و حقوق پزشکي در بعضي جنبه ها چون اجراي ارادي، تعالي و ارزش نهايي، هدف، منبع و غيره با هم متفاوتند؛ اما بدون يکي، ديگري نيز ناقص و حتي مي توان ادعا نمود که گاهي بي نتيجه و بي اثر و باطل است. در اين ميان، ورود حقوق پزشکي براي تثبيت و ضمانت اجرايي اخلاق پزشکي بويژه در مواردي که عدم رعايت اخلاق پزشکي منجر به ضايعات جبران ناپذيري به عموم مردم و بدنه سامانه درماني مي گردد، مي تواند بسيار مفيد و لازم باشد. بررسي موردي در ايران، اقدامات دولت را در زمينه تصويب مقررات خاص حوزه سلامت از جمله در مورد پيوند اعضا و نحوه اهداي جنين به زوجين نابارور تاييد مي کند. اين تحقيق بر توسعه اخلاق پزشکي و اندراج اصول اخلاقي در آيين نامه ها و مقررات پزشکي تاکيد مي کند و اين فرايند را منافي با ارزشهاي اخلاقي نمي داند.

 نسخه قابل چاپ