پاسخ به:بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی
شنبه 16 اردیبهشت 1391 9:07 AM
| 7 : فقه و مباني حقوق اسلامي (مقالات بررسي ها) پاييز و زمستان 1388; 42(1):125-140. |
| مشروعيت الزام به فرزندآوري در فقه اماميه |
| قراملكي علي مظهر,مرتاضي احمد,اميرپور حيدر* |
| * دانشگاه تهران |
|
فرزندآوري در نظام خانواده از چالش هاي جدي زوجين در عصر كنوني است. ميان فقهاي اماميه در اينكه فرزندآوري جزء ماهيت شرعي و مقتضاي ذات عقد نكاح محسوب نمي شود، اختلافي نيست ليكن درباره اقتضاي اطلاق آن، ديدگاههاي فقيهان متفاوت است: 1) فرزندآوري از مقتضاي اطلاق عقد نكاح تلقي مي شود اما اين حق فقط به زن اختصاص دارد؛ 2) فرزندآوري از مقتضاي اطلاق عقد ازدواج به شمار نمي آيد و تنها پشتوانه قانوني طرح دعواي قضايي در اين خصوص اينست كه فرزندآوري در ضمن عقد نكاح يا بر اساس تباني عقد بر پايه آن به يك ضمانت الزام آور تبديل گردد. نوشتار حاضر با مطالعه تحليلي به بررسي دلايل آراي ياد شده مي پردازد و در نهايت، با رهيافت فقهي اتقان ديدگاه دوم را اثبات و براي پيشگيري از تبعات احتمالي (كاهش يا زوال نسل ها) ناشي از نظريه برگزيده، راه كارهايي را ارايه مي دهد و پيش بيني ماده قانوني مصرح را در حقوق موضوعه پيشنهاد مي كند. |
| كليد واژه: ماهيت شرعي نكاح، مقتضاي اطلاق و عقد نكاح، عزل، استيلاد |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
