بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

ترك فعل منتهي به سلب حيات از ديگري اعم از آنكه انجام آن، وظيفه تارك بوده يا نه، در هر دو حالت با شرايطي در قوانين كيفري ايران جرم است. در حالت اول كه شخص در برابر ديگري تعهد و وظيفه اي ندارد، نه از بابت قتل قرباني، بلكه ترك كننده به موجب بند 1 ماده واحده قانون مجازات خودداري از كمك به مصدومين و رفع مخاطرات جاني 1354 محكوم مي شود. در حالت دوم كه شخص تارك برحسب قانون، قرارداد و يا حرفه خود وظيفه داشته مانع از تاثير اسباب وقوع قتل عليه قرباني شود، چنانچه عمدا وظيفه خود را به قصد قتل قرباني ترك كند، عمل وي قتل عمدي و مشمول ماده 206 قانون مجازات اسلامي خواهد بود. قانون مجازات اسلامي مجموع اين وظيفه و ترك فعل ناشي از آن را در جرم قتل عمدي با ذكر واژه «كار» در بندهاي سه گانه ماده 206 ق.م.ا كه به معني رفتار مي باشد، پذيرفته است. در اين خصوص، عرف بين رفتار متهم و مرگ مجني عليه رابطه عليت برقرار مي كند، هرچند از نظر مادي نتوان بين اين دو رابطه عليت برقرار كرد.

 نسخه قابل چاپ