بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

اين نوشتار، تحقيقي درباره مساله لهو از ديدگاه فقهي است براي پاسخ به اين سوال كه آيا مي توان «حرمت لهو» را بسان قاعده اي فقهي اثبات نمود؟ خاستگاه بحث از آن جا است كه برخي فقيهان، در مسايل گوناگون، براي اثبات حكم، به حرمت لهو استناد مي كنند به گونه اي كه آن را مسلم گرفته اند. اين در حالي است كه عنوان لهو در مباحث فقهي، به شدت از اجمال مفهومي و تعيين مصاديق حرام آن رنج مي برد. روش بحث به شيوه فقهي و با تاکيد بر "نقش گزاره هاي قرآني در استنباط فقهي" و "تحليل محتوايي روايات" است.
در اين تحقيق پس از مفهوم شناسي لهو و واژه هاي مرتبط، آيات و روايات مربوط به بحث مورد تحليل قرارگرفته و اين نتيجه به دست آمده كه عنوان "لهو" يكي از چهار حكم: حرمت، كراهت، اباحه و استحباب را ـ بر حسب مورد ـ مي تواند دارا باشد. در همين راستا مواردي از استناد فقيهان به حرمت لهو براي اثبات حكم، نقد و بررسي شده و ضرورت تجديد نظر در پاره اي از آراي فقهي خاطر نشان شده است.

 نسخه قابل چاپ