بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

يکي از روش هاي دانشمندان گذشته، براي فراگيري بهتر و سريعتر علوم، به نظم کشيدن مطالب علمي بوده است. به اين نوع اشعار اصطلاحا شعر تعليمي گفته مي شود.
در آثار و تاليفات فقهاي شيعه دو قرن اخير منظومه هاي علمي زيادي در علوم فقه، اصول، اخلاق، منطق، فلسفه، کلام، رجال و ادبيات عرب ديده مي شود. در اين ميان، منظومه هاي فقهي بيشترين عدد را به خود اختصاص داده اند. در اين مقاله بحث خود را در دو بخش دنبال مي کنيم، در بخش نخست به مهمترين منظومه هاي دو قرن اخير اشاره شده، و در بخش دوم براي آشنايي بيشتر با اين منظومه ها به بررسي و تحليل سه منظومه پرداخته ايم.

 نسخه قابل چاپ