بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

مساله اثبات وجود خداوند، همواره مورد توجه فلاسفه بوده است. در اين راستا، براهين متعددي ارايه شده که يکي از مهم ترين آنها برهان صديقين است. در اين برهان، از طريق شناخت وجود، به واجب رسيده مي شود؛ در حالي که در براهين ديگر، اثبات وجود حق تعالي بدين صورت ممكن نيست. سنگ بناي اين برهان را ابن سينا بنا نهاد و پس از او فلاسفه بسياري به آن پرداختند و هر يک تلاش کردند تا بهترين تقرير را از آن ارايه دهند. اين مقاله ضمن تبيين تقريرات ابن سينا و شيخ اشراق و بيان اشكالات وارد بر آنها به نقد نظر ملاصدرا درباره دو برهان مذكور مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ