پاسخ به:بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی
پنج شنبه 14 اردیبهشت 1391 2:29 PM
: فصلنامه انديشه نوين ديني زمستان 1387; 4(15):169-204. |
باور عمومي شيعيان به اصل «امامت» و نقش آن در توسعه «اقتدار اجتماعي» ائمه (ع) |
فرهمندپور فهيمه* |
* گروه معارف، دانشگاه تهران |
ميان بسياري از باورهاي كلامي و جهت گيري ها و مناسبات اجتماعي و سياسي در تاريخ اسلام، رابطه اي انكارپذير يافت مي شود. بر همين اساس، ائمه (ع) در طول دوره حدود 250 سال حضور خود در ميان مردم و در شرايطي كه فاقد ابزار معمول و اهرم متعارف اعمال قدرت و حاكميت - از جمله قدرت سياسي و نظامي – بودند، با عرضه نظريه «امامت منصوص» به جاي مدل رايج امارت و خلافت در جامعه اسلامي و در قالب يك جهت گيري كلامي، زمينه تعميق نفوذ و گسترش اثربخشي و اقتدار خود را در عرصه مناسبات اجتماعي و سياسي فراهم نمودند. |
كليد واژه: كلام شيعه، امامت منصوص، قدرت، اقتدار، نفوذ اجتماعي |
![]() |
نسخه قابل چاپ |