بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

كانت يكي از مهم ترين فيلسوفان تحول آفرين در غرب است. او با نگارش كتاب نقد عقل محض، محدوديت هاي تفكر عقلاني را بيان كرد و با اين كار، ضمن منضبط نشان دادن عقل، مبناگروي را كه مدني بر تفكر فلسفي غرب حاكم بود، خدشه دار ساخت.
او بين راي، باور و معرفت فرق مي گذارد و معرفت را حاصل اطلاق مقولات بر پديدارها مي داند. كانت با انضباط عقل به اين نتيجه مي رسد كه عقل نمي تواند در برخي از حوزه ها دخالت كند. يكي از اين موارد، مساله وجود خداست. او بر اين باور است كه عقل انساني نمي تواند وجود خدا را اثبات كند؛ البته او در حوزه عقل عملي از طريق خاصي وجود خدا را اثبات مي كند. ما در اين مقاله برآنيم تا اين ادعاي كانت را كه «عقل نظري نمي تواند وجود خدا اثبات كند» را بررسي و نقد كنيم. مدعاي اصلي ما آن است كه برخلاف ادعاي كانت، خود او در عقل محض، محتاج پذيرش خداي استعلايي است.

 نسخه قابل چاپ