پاسخ به:بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی
پنج شنبه 14 اردیبهشت 1391 2:14 PM
7 : فصلنامه انديشه نوين ديني پاييز 1388; 5(18):161-188. |
بررسي و تحليل ديدگاه علامه طباطبايي در باب سخن گفتن از خدا |
قرباني اكبر* |
* دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردستان. |
آيا مي توان با زباني محدود و بشري، از خداي نامحدود و متعالي سخن گفت؟ علامه طباطبايي با توجه به تلقي انسان وارانگارانه انسان از خدا، مفاهيم ديني را جامعِ ميان نفي و اثبات دانسته و با تکيه بر روايات، ديدگاه اثبات بلاتشبيه را برگزيده است. آنگاه با توجه به اينکه خدا کامل مطلق و قائم بالذات است، اولا معناي اتصاف او به صفات کمال را اين مي داند که خداوند، تمامي کمالات وجودي را به کامل ترين نحو داراست و به تبع صدرالمتالهين، صفات سلبي را نيز چيزي جز سلب نقص يا همان اثبات کمال نمي داند؛ ثانيا اين صفات کمالي را عين يکديگر و عين ذات الاهي مي داند. در نظريه علامه، نوعي تمايل به روش سلبي و کم توجهي به معناي ايجابي مشترک ميان صفات خدا و صفات انسان ديده مي شود. |
كليد واژه: زبان دين، صفات خدا، تشبيه و تنزيه، کمال مطلق، اشتراک معنوي، تشکيک وجودي |
![]() |
نسخه قابل چاپ |