بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

نظريه تجربه ديني رهيافتي است که پيش آهنگان طرح آن، متفکران غربي هستند و برجسته ترين آنان شلايرماخر است. تعريف دقيق تجربه ديني به دليل ابهام در معناي تجربه و دين مشکل است؛ ولي اين مطلب مورد اتفاق است که هر چيزي که تجربه خوانده شود، بايد به وصفي از ديدگاه فاعل آن توصيف شود. با فرارسيدن عصر جديد و ظهور تجربه گراياني چون هيوم، الاهيات طبيعي به اين نسبت رسيد و اعتبار کتاب مقدس محل ترديد قرار گرفت؛ ولي پيشگامان اين مکتب، سرآغاز دين و ديانت را احساسات، عواطف و نوعي تجربه دروني معرفي کردند. بي شک چنين تفسيري از دين و وحي نمي تواند بيان گر حقيقت دين الاهي باشد. از اين رو اشکالات فراواني به اين نظريه وارد است که در اين مقاله به آنها اشاره مي شود.

 نسخه قابل چاپ