پاسخ به:بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی
پنج شنبه 14 اردیبهشت 1391 1:52 PM
| 5 : فصلنامه انديشه نوين ديني زمستان 1389; 6(23):113-132. |
| کارکردهاي کلامي روايات معيت در انديشه شيعه |
| الهيان مجتبي,پوررستمي حامد |
|
برخي روايات در منابع اسلامي از همگامي قرآن و عترت سخن گفته اند. در ميان اين روايات، آنچه در نهج البلاغه آمده، دچار خدشه شده است؛ اما بسياري از منابع معتبر متقدم و متاخر شيعي و سني، اين روايات را با مضامين مختلفي نقل کرده اند و مي توان به آنها اعتماد نمود. هرچند در روايت موجود در نهج البلاغه تاملاتي وجود دارد. از حيث دلالي سه وجه معنايي براي اين روايات مطرح است: 1) معيت قرآن و اهل بيت در سيره علمي و عملي؛ 2) معيت در رتبه و منزلت؛ 3) معيت در ياري و پشتيباني يکديگر. تحليل اين وجوه معنايي، نتايج و لوازمي را در دو حوزه عترت شناسي و قرآن شناسي درپي خواهد داشت که در اين تحقيق بدان اشاره مي شود. |
| كليد واژه: قرآن، نهج البلاغه، عترت، معيت، روايات، کارکرد، منزلت |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
