بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

در اين نوشتار، اين پرسش مطرح مي شود كه از منظر ملاصدرا و لايب نيتز، آيا آدمي در فطرت خويش نسبت به خداوند معرفت دارد يا خير؟ چرا و به چه معنا؟
در اين پژوهش معلوم مي شود که خداشناسي فطري مي تواند دو معنا داشته باشد: اول اينكه قضيه «خدا وجود دارد» از قضاياي بديهي است؛ دوم اينكه انسان مي تواند نوعي تصور ذاتي و فطري از مبدا متعال داشته باشد. هر دو فيلسوف بر خداشناسي فطري تاكيد ورزيده اند.
لايب نيتز معتقد است روح انسان به عنوان يك مناد عالي، از خداوند تصور ي فطري دارد؛ درحالي که ملاصدرا خداشناسي فطري را به معناي علم حضوري مي داند. هر دوي آنها با تفكيك ميان ادراك بسيط و مركب، فطري بودن معرفت خدا را اثبات و آن را بالقوه مي دانند.