بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

فرزندپروري، به شيوه غالب بر تربيت فرزندان از سوي والدين اشاره دارد و بر چگونگي رشد و تكوين شخصيت كودكان تاثير به سزايي دارد. در كشورهاي غرب تحقيقات گسترده اي در مورد سبك هاي فرزندپروري و پيامدهاي آن صورت گرفته است و بر آن اساس چهار سبك فرزندپروري مطرح شده است. فرزندپروري مقتدرانه، فرزندپروري مستبدانه، فرزندپروري سهل گيرانه و فرزندپروري مسامحه كارانه. اين طبقه بندي بر پاسخ دهي و تقاضاهاي والدين مبتني است. در متون و احاديث اسلامي نيز به شيوه تربيت فرزندان از ديدگاه معصومين (ع) اشاره شده است. از ديدگاه اسلامي مسووليت اصلي فرزندپروري، به عهده پدر و مادر است. آنها بايد براي آموزش و تربيت فرزند، بهترين شيوه ها را به كار گيرند. هر يك از سبك هاي فرزندپروري با بروز و نگهداري رفتارها و ويژگي هاي خاصي در فرزندان رابطه نشان داده اند؛ براي مثال عزت نفس بالا، پيشرفت تحصيلي و كفايت هاي اجتماعي از جمله متغيرهايي است كه با فرزندپروري مقتدرانه رابطه دارد. همچنين مشكلات رفتاري، افسردگي و ساير مشكلات روان شناختي با فرزندپروري مسامحه كارانه مرتبط اند. با توجه به اينكه پژوهش هاي مربوط به فرزندپروري غالبا در كشورهاي غربي صورت گرفته اند و با توجه به اهميت فرزندپروري و تاثيرپذيري آن از مسايل فرهنگي، مطالعه حاضر با هدف بررسي تطبيقي سبك هاي فرزندپروري در كشورهاي غربي و از ديدگاه دانشمندان اسلامي صورت گرفته است. به اين منظور سبك هاي فرزندپروري و تاثير آن بر رابطه والدين و فرزندان و بروز مشكلات رفتاري، شناختي و روان شناختي توصيف و تبيين شده است.

 نسخه قابل چاپ