بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

بررسي مباحث معرفت شناسي قرآني، از جمله مباحث جديد قرن حاضر است که تعداد اندکي از قرآن شناسان و صاحب نظران معاصر بدان پرداخته اند. شناخت شيوه حصول معرفت درباره مبدا و معاد در قرآن يا به عبارتي شناخت روشهاي هدايتي قرآن مستلزم شناخت ابزارهايي است که قرآن براي معرفت انسان در نظر گرفته است .
اين مقاله به دو مساله: «رويکرد قرآن به ابزار و راههاي معرفت» و «ارتباط آنها با اصول جهان بيني قرآني» مي پردازد و ابتدا با بررسي ابزارهاي شناخت در قرآن اثبات مي نمايد که قرآن دو طريق معرفت را براي انسان قرار داده است. در طريق نخست ابزارهايي از اجزاي انسان راهنماي او در شناخت مبدا هستند اما به سبب محدوديت اين ابزارها در عالم ماده و امکان راهيابي خطا در آنها طريق ديگري براي معرفت که خارج از حيطه قوا و حواس انسان و مصون از هر خطا و کاملا يقين آور مي باشد به انسان توصيه شده است تا انسان نسبت به حقيقت مبدا و همچنين وجود معاد و چگونگي آن شناخت حاصل نمايد. اين طريق معرفت که از جانب انبيا براي مردم به دست مي آيد، محکم ترين و اصلي ترين طريق معرفت بوده و ملاک سنجش صحت ابزارهاي معرفتي بشر است. مساله دوم در اين مقاله، بررسي و تبيين حاکميت اصول سه گانه جهان بيني قرآني بر ابزارهاي شناخت مي باشد .

 نسخه قابل چاپ