بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

چالش بين علم و دين، از چند قرن پيش اسلوب جديد و شماي نويني يافته است. در اين نوشتار، پيشينه تاريخي يكي از نظرات مطرح شده در جهت سازگار نمودن علم و دين، يعني نظريه مكمل بررسي شده است. تاريخچه پيدايش اين نظريه در فيزيك نوين و علت ابداع آن نشان مي دهد كه اين نظريه، براي رفع مشكلي ديگر و در سامان ديگري نشو و نما يافته و هدف اصلي از نگارش اين مقاله نيز اثبات همين ادعاست. تعارض بين علم و دين، به شكل نوين آن، ابتدا در غرب و در فصل و فضايي ويژه روي داده؛ از همين رو، سير تاريخي موضوع، اشاره وار بر صدر نشسته است و به دليل آنكه نگرش هاي جديد به علم در تكوين آن نقش به سزايي داشته، به اين موضوع نيز در حد بضاعت پرداخته شده است. سپس با بيان تاريخچه پيدايش نظريه مكمل ثابت مي شود كه اين نظريه جدا از جايگاه واقعي خود در فيزيك نوين، براي حل چالش هاي موجود بين الهيات مسيحي و فرضيات مطرح در علوم جديد، به مثابه يكي از راه حل هاي مورد قبول شانيت ويژه اي يافته است. در پايان استفاده از اين نظريه براي رفع بعضي از تعارضات غيرواقعي و وارداتي به وجود آمده بين متفكران مسلمان و علوم جديد مورد نقد قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ