بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

متکلمان و حکماي اسلامي در باب شرور، منشا و علت وجود آن در عالم، اختلاف ديدگاه دارند. از ديدگاه اشاعره، خداوند خالق شر، اعم از طبيعي و اخلاقي است. معتزله عقيده دارند که ساحت خداوند از خلق شر مضر و ظالمانه مبرا، و شر عالم، نسبي است؛ خداوند در جهان آخرت، شر طبيعي را با دادن «عوض» جبران خواهد کرد؛ آنان شر اخلاقي را نيز نتيجه اختيار انسان مي دانند. فلاسفه اسلامي، خير را امر ذاتي و کثير و شر را امر عدمي، نسبي، عارضي و ناشي از کران مندي عالم ماده مي دانند. حکيم سنايي ديدگاهي همانند فلاسفه اسلامي و معتزله دارد. او خداوند را خير محض و نظام آفرينش را نظام احسن مي داند. از ديدگاه کلامي او، شر مطلق و حقيقي وجود ندارد بلکه شر، امر عدمي، نسبي و عاريتي است؛ لذا پديده هاي عالم ذاتا شر نيستند بلکه انسان ناآگاهانه و خودخواهانه، برخي از پديده ها را شر و برخي ديگر را خير مي پندارد. شر اخلاقي نيز منبعث از اختيار و رفتار انسان است. همچنين دنيا، سراي ابتلاست و وجود شر قليل در آن براي آزموده شدن انسان و دست يافتن او به خير برتر (کمال) ضروري است.

 نسخه قابل چاپ