بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

ابن خلدون يکي از بنيانگذاران فلسفه تاريخ و علوم اجتماعي است و اثر مهم وي نيز که به مقدمه ابن خلدون شهرت يافته، موضوع در اين دو دانش است. اهميت ابن خلدون در اين است که بسياري از مفاهيم به کار رفته در فلسفه تاريخ و جامعه شناسي نوين متاثر از اصطلاح ها و واژه هايي است که توسط او ابداع شده است. او بر خلاف مورخان پيشين که حوادث تاريخي را مستقل از پديده هاي اجتماعي بررسي مي کردند، بر آن است که حوادث تاريخي معلول پديده هاي اجتماعي هستند و جوامع بشري را مشمول نظام علي و معلولي مي داند و معتقد است علت هاي اجتماعي از ذات جامعه نشات مي گيرند و از اين نظر در تحليل و تبيين حوادث تاريخي از اصل عليت مدد مي گيرد يعني او به جاي اينکه بررسي کند چه چيز اتفاق افتاد است در پي آن است که بداند و بررسي کند چرا اتفاق افتاد است؟
در اين مقاله تلاش شده تا حدودي ديدگاه هاي اين فيلسوف و مورخ مبتکر مسلمان را در باب فلسفه تاريخ و علم الاجتماع بررسي و معرفي کنيم.

 نسخه قابل چاپ