بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

اخلاق و سياست از شاخه هاي حکمت عملي و در پي تامين سعادت انسان هستند. سعادت مفهوم محوري اخلاق ارسطوست. او در اخلاق به دنبال مطلوبي است که في نفسه مطلوب باشد، نه آنکه به دليل چيز ديگر مطلوب باشد. به تعبير ديگر، ارسطو در پي «خير اعلا» است، که همان سعادت است. جامعه هم بايد در پي خير اعلا باشد، حصول سعادت هاي فردي از راه سعادت هاي اجتماع امکان پذير است و نيز بالعکس. فلسفه اخلاق درباره خصال فردي انسان هاست به اين اعتبار که در جامعه زندگي مي کنند، فلسفه سياست هم درباره زندگي، رفتار و کردار اجتماعي انسان هاست. در نوشتار حاضر، سعي بر آن است تا تبييني براي نسبت ميان اخلاق و سياست بيابيم.

 نسخه قابل چاپ