بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

در اين مقاله، تلاش شده است تا ضمن بيان مقصود عارفان مسلمان از وحدت شخصي وجود، مهم ترين تمثيل هاي عرفاني در تبيين مساله مورد کنجکاوي قرار گيرد.
به نظر عارفان مسلمان حقيقت وجود واحد است من جميع الجهات و مخصوص و منحصر در خداوند متعال و همه ما سوي الله از تجليات و شئونات حق تعالي هستند؛ به يک معنا موجودند و به يک معنا معدوم اند؛ نه اينکه ما سوي الله عدم محض و من جميع الجهات باشد؛ يا نعوذ بالله ما سوي الله عين خداوند باشد، بلکه منظور از «وجود»، تنها وجود حق تعالي است و غير از حق هر چه هست «نمود» است، هستي نماست؛ چنان که در کلام امام رضا (ع) آمده است، مانند مظهري است که در آينه پيدا مي شود يا مانند موجي است که از دريا برمي خيزد يا مانند نوري است که در آبگينه هاي بارنگ هاي مختلف پديدار شده است.

 نسخه قابل چاپ