بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مدل تخريب محيط زيست يكي از روشهاي ارزيابي آثار محيط زيستي است كه آثار فعاليت هاي انساني را بر محيط زيست تحليل مي کند و مقدار آن را به صورت كمي نشان مي دهد. در اين بررسي براي تعيين آثار توسعه بر محيط زيست منطقه حفاظت شده اشترانكوه از مدل تخريب استفاده شده است. براي دستيابي به اين هدف، ابتدا محدوده منطقه حفاظت شده اشترانكوه به 554 سلول شبكه 225 هكتاري (3×3 سانتيمتر روي نقشه توپوگرافي 1:50000) تقسيم شد. آسيب پذيري اكولوژيكي با استفاده از نقشه هاي شيب، جهت، ارتفاع، اقليم، حساسيت سنگ مادر به فرسايش، خطر زمين لرزه، طبقات آسيب پذيري خاك، پوشش گياهي و زيستگاه محاسبه و تقسيم بندي شد. در مرحله بعد با استفاده از نقشه توپوگرافي، مشاهدات ميداني، آراي كارشناسان و اسناد موجود، تعداد 11 عامل تخريب در كل منطقه شناسايي و شدت آنها تعيين شد. تراكم فيزيولوژيك هم از تقسيم جمعيت موجود در هر شبكه كاري بر وسعت زمينهاي قابل كشت هر شبكه به دست آمد. در نهايت با استفاده از جدول نهايي تخريب و وارد كردن مشخصه هاي مدل در نرم افزار Excell، ضرايب تخريب در هر يك از شبكه هاي كاري منطقه محاسبه و بر اساس نظريه فازي در 6 طبقه و 3 دسته طبقه بندي شدند. بدين ترتيب كليه شبكه ها از نظر شدت و ميزان تخريب با يكديگر مقايسه شدند و كل منطقه به سه پهنه با توانايي توسعه بيشتر (کيفيت برتر)، نيازمند بازسازي و نيازمند اقدامات حفاظتي تقسيم شد. در مجموع، 94.58 درصد از مساحت كل منطقه با کيفيت، 5.06 درصد نيازمند بازسازي و 0.36 درصد نيازمند اقدامات حفاظتي شناسايي شد. از نظر اولويت بندي توسعه در مناطق حفاظت شده، 82.5% منطقه حفاظت شده بنابر دلايل محيط زيستي غيرقابل توسعه اند.

 نسخه قابل چاپ