بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از پژوهش حاضر ساخت مقياس پيش بيني افراد در معرض اقدام به خودكشي براي شهرستان هاي بوكان و مهاباد، در سال 1386 بوده است. بدين منظور پس از مطالعه ادبيات پژوهشي در زمينه عوامل موثر بر خودكشي و ابزار هاي تشخيص احتمال خودكشي و بر اساس مطالعات به عمل آمده در ايران، 91 ماده سوالي براي اين مقياس طرح و در بررسي اوليه آن به منظور تعيين اعتبار محتوا، 14 سوال آن حذف شد. مقياس براي نمونه اي با حجم 450 نفر اجرا كه تنها 383 پاسخ نامه براي تحليل، معتبر شناخته شد. قبل از بررسي ساختار عاملي مقياس، همساني دروني آن مورد بررسي قرار گرفت. در اين مرحله سوالاتي كه ضريب آلفاي كرونباخ كل مقياس را پايين مي آوردند، 3 سوال بودند، كه از مقياس حذف شدند. در نتيجه 74 سوال براي تحليل عاملي مناسب تشخيص داده شدند. در بررسي ساختار عاملي از روش تحليل مولفه هاي اصلي (PC) استفاده شد. پس از استخراج چهار عامل با استفاده از روش واريماكس عوامل چرخش داده شدند. چهار عامل استخراج شده نام گذاري شدند. 44 سوال نهايي به دست آمده كه در چهار زير مقياس قرار گرفتند، از نظر همساني دروني مورد بررسي قرار گرفتند. ضريب آلفاي كرونباخ كل مقياس 0.921 و ضريب آلفاي هر يك از زير مقياس ها بالاتر از 0.75 به دست آمد. سپس به منظور تعيين اعتبار تمييز ميانگين نمرات 40 نفر از افراد اقدام كرده به خودكشي و 40 نفر از كساني كه سابقه اقدام نداشته اند مقايسه گرديد و اختلاف معناداري بين اين دو ميانگين نشان داده شد (P<0.00). براي بررسي اعتبار همزمان، همراه با مقياس محقق ساخته، «مقياس درماندگي بك» نيز براي 65 نفر اجرا شد و ضريب همبستگي 0.92 براي نمرات اين دو مقياس به دست آمد.