بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اين مقاله به بررسي رابطه بين ابعاد توانمندسازي و امنيت شغلي کارکنان دانشگاه علوم انتظامي مي پردازد. در اين راستا دو متغير توانمندسازي کارکنان (شامل 5 بعد: احساس شايستگي، احساس موثر بودن، احساس اعتماد، احساس استقلال در کار و احساس معني دار بودن) و امنيت شغلي کارکنان مورد سنجش و تحليل قرار گرفت. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات توصيفي – همبستگي بوده و از پرسشنامه اي که روايي و پايايي آن مورد تاييد بوده جهت جمع آوري داده ها استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق کليه کارکنان دانشگاه علوم انتظامي بوده که به روش تصادفي ساده نمونه اي به تعداد 200 نفر از آنها انتخاب شده. از مجموع 200 پرسشنامه توزيعي در نمونه آماري 180 پرسشنامه برگشت داده شد. روش آماري مورد استفاده در اين تحقيق آزمون همبستگي گشتاوري پيرسون مي باشد. در پايان در جهت پاسخ دهي به سوالات تحقيق نتايج زير به دست آمده است: به طور کلي بين توانمندسازي و امنيت شغلي کارکنان دانشگاه علوم انتظامي رابطه معني داري وجود داشت ولي رابطه ابعاد توانمندسازي و امنيت شغلي به شرح زير مي باشد. بين احساس شايستگي، احساس اعتماد، احساس موثر بودن، احساس استقلال و احساس معنادار بودن با امنيت شغلي کارکنان دانشگاه علوم انتظامي رابطه معناداري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ