بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: اين تحقيق به نقش تعاملات اجتماعي پليس راهنمايي و رانندگي (راهور) در رعايت قوانين و مقررات راهنمايي از سوي رانندگان در راستاي برنامه هاي کلان جامعه محوري پليس و بهره گيري از تعامل مردم در رعايت قوانين راهور صورت گرفته است. اين تحقيق که از نظريات جامعه شناسي و روان شناسي استفاده کرده است، بر اين اصل استوار است که به ميزان افزايش تعامل پليس با رانندگان، آنها نيز ارتباطات خود را با پليس افزايش داده و به قوانين راهور احترام مي گذارند.
مواد و روش ها: نوع پژوهش کاربردي و روش آن پيمايشي است. فرضيات تحقيق نيز در پرتو مباني نظري و تجربي تدوين و فرموله شده و مشتمل بر 5 فرضيه (تعاملات اجتماعي، برقراري ارتباط با مردم، ابزار خشونت، توجه به خواسته مردم، و استفاده از نظام تشويق و تنبيه) است. جامعه آماري تحقيق در دو بخش کارکنان راهور ناجا در محدوده شهرک آزمايش و رانندگان 5 منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران بزرگ را تشکيل مي دهند. حجم نمونه آماري 250 نفر با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي براي کارکنان راهور و نمونه گيري تصادفي ساده براي رانندگان انجام گرفته است.
يافته ها: مبني بر اين که هر چه تعامل اجتماعي پليس و نگرش پليس راهور نسبت به برقراري ارتباط با مردم بيشتر شده و پليس راهور از ابزارهاي خشونت کمتر استفاده نمايد و توجه بيشتري به خواسته هاي مردم داشته باشد مردم نيز به قوانين راهور پايبندتر شده و نظام تشويق و تنبيه در ميان کارکنان راهور مي تواند در افزايش تعاملات اجتماعي آنان و پايبندي مردم به قوانين راهنمايي موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ