بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه: کارايي پايين روش هاي سنتي سياست گذاري و تصميم گيري در تحقق اهداف سازمان ها، دليل اسـاسي کم رنگ شدن به کارگيري مدل هاي تصميم گيري سنتي است. بر همين اساس، تمايل به استفاده از مدل هاي شبکه اي در سياست گذاري هاي مشترک بين سازمان هاي اجتماعي به امري ضروري و حياتي مبدل شده است. چرا که استفاده از شبکه ها موجب حل مناسب و مطلوب تر مشکلات و مسايل سازمان ها مي گردد.
هدف: هدف اصلي پژوهش، بررسي ميزان پاسخگويي و دلايل ناکارآمدي ساختار خط مشي گذاري فعلي (سلسله مراتبي) پليس هاي ماموريتي ناجا (آگاهي و مواد مخدر) در رابطه با اهداف سازمان و همچنين عوامل موثر در گرايش (ساختار و مديريت شبکه) به استفاده از الگوهاي شبکه اي در سياست گذاري و تصميم گيري هاي سازماني مي باشد.
مواد و روش ها: روش هاي تحقيق، توصيفي و همبستگي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بوده که از روايي و پايايي (a=0.83) قابل قبولي برخوردار است. نمونه انتخاب شده 120 نفر از خبرگان بوده است. فرضيه هاي تحقيق از طريق آماره هاي کاي اسکوئر و ضريب کندال مورد آزمون قرار گرفته است.
يافته ها: نتايج حاصله بيانگر تاثير متغيرهاي مستقل بر وابسته مي باشد. بنابراين ضروري است که سازمان پليس در سياست گذاري هاي خود به نقش با اهميت اين عوامل توجه نموده تا بهبود روزافزون در عملکرد سياست گذاري هاي خود را تجربه نمايد. در پايان، پيشنهاداتي در سه حوزه ساختاري، مديريتي و فرهنگي از جمله تلاش براي انعطاف پذيرتر کردن ساختار سازمان، از بين بردن خلاهاي ساختاري موجود، تقويت پيوندهاي قوي و ضعيف در روابط ميان سازمان هاي خط مشي گذار و.... به منظور تسهيل در سياست گذاري هاي کلان در سازمان پليس هاي آگاهي و مواد مخدر ارايه شده است.