بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: طي دهه اخير، استفاده از سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي و تکنيک هاي آماري و گرافيکي براي مقابله و پيشگيري از بزهکاري در مديريت انتظامي و امور پليسي بسيار اهميت يافته است. زيرا انتخاب يک تکنيک درون يابي بهينه براي تخمين ويژگي هاي يک منطقه در نقاط نمونه گيري نشده نقش مهمي در مديريت داده هاي انتظامي در جهت مقابله با بزهکاري دارد. هدف مقاله پاسخ به اين سوال است که کدام يک از روش هاي زمين آماري موجود در نرم افزار ArcGIS، به منظور تعيين بهترين برازش مکاني (برآورد منطقه اي) محدوده هاي جرم خيز در بخش مرکزي شهر تهران براي مديريت بهينه انتظامي اين بخش از شهر مناسب است؟
مواد و روش ها: براي تحليل فضايي جرايم ارتکابي از چهار روش کريجينگ ساده، کريجينگ معمولي، عکس مجذور فاصله و توابع پايه شعاعي استفاده شده است و بر همين مبنا نقشه هاي بزهکاري محدوده بخش مرکزي شهر تهران تهيه شده است. بدين منظور ابتدا به ازاي هر مدل، نيم تغييرنماي آن محاسبه، ترسيم و سپس با استفاده از تکنيک ارزيابي متوالي و ريشه متوسط مجذور خطاها (RMSE)، خطاي نقشه ها برآورد و از ميان شانزده نقشه، يک نقشه به عنوان نمونه مناسب پهنه بندي نقشه بزهکاري بخش مرکزي جهت مديريت بهينه داده اي انتظامي در اين محدوده انتخاب شد.
يافته ها: نتايج نشان مي دهد براي درون يابي اطلاعات بزهکاري در بخش مرکزي شهر تهران، روش عکس مجذور فاصله با توان نسبت به ديگر روش ها، از دقت بالاتري برخوردار است. نتيجه هم پوشاني نقشه جرم و کاربري اراضي و توزيع جمعيت نشان مي دهد که محدوده هاي تجاري و اداري بخش مرکزي اين شهر و همچنين در محدوده هاي با جمعيت ساکن، کانون هاي بزهکاري کم اهميت تري شکل گرفته است.
نتيجه گيري: با استفاده از نتايج تحليل نقشه هاي توليدي به روش درون يابي ملاحظه مي گردد که مکان هاي آلوده محدوده مورد مطالعه، نيازمند مديريت بهينه انتظامي، اصلاح و طراحي فضاي مقاوم و کنترل هاي مستمر از طريق گشت هاي منظم و نامنظم انتظامي است.

 نسخه قابل چاپ