بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: در ايران با افزايش تعداد خودروها، ترافيک هر روز سنگين تر مي شود. عمدتا راه حل هاي ارايه شده از سوي نهادهاي مختلف بر اساس تامين اهداف سازمان مربوطه انجام شده و نتايج مطلوبي در برنداشته است. هدف از اين تحقيق، ارايه مدلي جامع از عوامل تاثيرگذار بر ترافيکي گامي برداشته شود.
روش: روش تحقيق حاضر توصيفي - پيمايشي است که بر اساس آن شاخص ها و مولفه هاي موثر بر ترافيک شناسايي شده و پس از توسعه مدل اوليه با روش استقرايي، مفاهيم و فرضيه هاي تازه اي تدوين گرديده و بر مبناي آنها مدل تکميل و با داده هاي واقعي آزمايش شده است.
يافته ها: عوامل موثر بر ترافيک عبارت است از: مديريت بر سفرهاي شهري، مديريت بر پارکينگ ها، مديريت ناوگاني و شبکه حمل و نقل عمومي، مديريت بر فرهنگ سازي ترافيک، مديريت بر شهرسازي، مديريت بر اورژانس ها، مديريت شبکه ترافيک، مديريت بر استانداردسازي، نصب و نگهداري خدمات ترافيکي، مديريت مکانيزه ترافيک، مديريت بر مهندسي ترافيک، مديريت بر تحقيق و توسعه.
نتيجه گيري: پيش از آزمون روابط علي توسط ليزرل مولفه هاي به کار رفته در مدل مفهومي با استفاده از تحليل عاملي بررسي گرديد که وجود مولفه هاي يازده گانه برآمده از متغيرهاي تحقيق را تاييد نمود. مقادير ستون هاي «ميزان اشتراک متغيرها» و «همبستگي متغيرها با مولفه مربوط» نشان داد اولا متغيرها به اندازه کافي برازش شده اند و ثانيا بين هر متغير با مولفه مربوط همبستگي مطلوبي وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ