بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: در عصر بي اعتمادي و تلاطم شديد محيطي اتکاي صرف به دانش و تجربه مديريتي راهي به مقصود نخواهد برد. مديريت رويدادهاي غير منتظره به چيزي بيش از علم و تجربه نياز دارد. مطالعه مديريت در عصر کنوني نوعي رجعت به يکي از انديشه هاي فيلسوف بزرگ يوناني (ارسطو) به نام حکمت عملي يا دورانديشي را نشان مي دهد. اين مقاله بر آن است تا بنابه ماهيت ذاتي کارويژه هاي ناجا، عوامل کليدي شکل دهنده حکمت عملي در مديريت (حکمت مديريتي) را واکاوي کند و نوعي اولويت بندي از آن را ارايه دهد. حکمت مديريتي اشاره به اتخاذ تصميمي دارد که در آن پيوند عقلانيت و اخلاق، صلاح عامه يا خير همگاني را رقم مي زند.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف «توسعه اي»، از نظر طرح پژوهش «توصيفي» و از نظر روش پژوهش از نوع «همبستگي» به حساب مي آيد. در اين پژوهش از ابزار پرسشنامه براي بررسي نگرش 100 نفر نمونه از مديران و فرماندهان ناجا استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون هاي دوجمله اي و فريدمن استفاده گرديد.
يافته ها: در بين مديران و فرماندهان برداشت مشترکي از حکمت مديريتي وجود دارد، کليه عناصر شناسايي شده در تشکيل حکمت مديريتي نقش دارند و در نهايت اينکه ميزان اهميت عناصر شناسايي شده در رابطه با حکمت مديريتي با يکديگر متفاوت مي باشد.
نتيجه گيري: بر مبناي نتايج حاصله مي توان حکمت مديريتي را يک مفهوم چند بعدي دانست که با تکيه بر عناصر تشکيل دهنده آن پاسخگوي مسايل سازماني و امور انساني مي باشد.

 نسخه قابل چاپ