بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: بهبود عملکرد و بهبود نيروي انساني نياز انکارناپذيري براي سازمان ها است و مديريت عملکرد، ابزاري براي دست يابي به اين هدف است. هدف پژوهش بررسي تاثير ارزيابي عملکرد بر بهبود نيروي انساني در ابعاد رضايت، انگيزش، خلاقيت، ماندگاري و گرايش به آموزش کارکنان در سازمان پليس است.
روش: پژوهش از نظر هدف، كاربردي و بر اساس ماهيت و روش، توصيفي پيمايشي است. براي جمع آوري داده هاي تحقيق از پرسشنامه استفاده شده است که روايي آن با نظارت خبرگان و پايايي آن با آلفاي کرونباخ ((a=92.67 تاييد شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحليل و از آزمون هاي تي تک نمونه اي و دونمونه اي مستقل و تحليل واريانس تک عاملي استفاده شد. جامعه تحقيق را مجموعه کارکنان انتظامي پايور و پيماني ستاد ناجا تشکيل داده است که به کمک روش هاي آماري تعداد نمونه 108 نفر برآورد و مورد پرسش واقع شده اند.
يافته ها: آزمون فرضيه هاي پژوهش اين موضوع را مشخص نمود که ارزيابي عملکرد رابطه معناداري با مولفه هاي پنج گانه بهبود نيروي انساني دارد. بين کارکنان پايور و پيماني، زنان و مردان و بين درجه داران، افسران جزء و افسران ارشد در اين مولفه ها، نيز تفاوت وجود دارد.
نتيجه گيري: ارزيابي عملکرد از طريق اثرگذاري برانگيزش، رضايت شغلي، خلاقيت و نوآوري، گرايش به آموزش و ماندگاري نيروي انساني با بهبود منابع انساني رابطه دارد. در اين راستا بيشترين اثرگذاري را بر رضايت شغلي و کمترين اثرگذاري را بر خلاقيت و نوآوري دارد. همچنين در مورد مولفه ماندگاري و گرايش به آموزش، کارکنان رسمي را بيشتر از پيماني ها متاثر مي سازد.

 نسخه قابل چاپ