بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مفهوم کارآفريني در دهه هاي اخير توجه جدي محافل علمي و سازمان هاي دولتي و خصوصي را به خود جلب نموده است. مروري کوتاه در ادبيات کارآفريني نشان مي دهد که کارآفريني به دليل غلبه رويکرد اقتصادي در صدد ارايه روش هاي جديد براي حداکثر سازي سود و کسب درآمد بوده است. سازمان هاي اجتماعي نيز بايستي با استفاده از مفهوم کارآفريني تحولي در ساختار سنتي خود به وجود آورند. بديهي است روش استفاده از اين مفهوم در بخش هاي غير اقتصادي ويژگي خاص خود را طلب مي کند. نوشته حاضر جهت دست يابي به زمينه هاي اجتماعي استفاده از اين مفهوم و توجه به ابعاد غير اقتصادي آن، به بررسي مفاهيم، نظريه ها و مدل هاي کارآفريني اجتماعي و مقايسه کارآفريني اقتصادي و اجتماعي پرداخته و با شرح و بسط حوزه مطالعاتي کارآفريني و ارايه آموزه هايي براي کارآفريني در حوزه هاي غير اقتصادي و غيرتجاري، در صدد ارايه ترکيب بندي جديد از کارآفريني است. در نهايت با ارايه مدل مفهومي کارآفريني اجتماعي نسبت به گسترش مباني نظري کارآفريني اجتماعي و استفاده از آن در جامعه ايران آموزه هايي را ارايه مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ