بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

تاثير برخي بنيان هاي مخرب جغرافيايي مثل مه بر راه ها بسيار قابل توجه است. بسياري از شبكه راه هاي كشور از يكسري نقاط حساس از قبيل مناطق مه گير مي گذرد. مه از جمله پديده هاي جوي است كه به طور مستقيم و بي واسطه بر ايمني حمل و نقل تاثير مي گذارد و در برخي مواقع سال سطح جاده را مي پوشاند و باعث 2.5-1.5 درصد از مرگ هاي ناشي از تردد خودروهاست. اين پديده داراي انواع مختلف تشعشعي، هم رفت و تبخيري مي باشد و بر اساس آستانه هاي بحراني آن در حمل و نقل جاده اي به صورت مه متراكم، مه غليظ و مه معمولي تقسيم بندي مي گردد. توزيع زماني و مكاني وقوع مه به لحاظ فصلي و نيز در ماه هاي مختلف سال شرايط متفاوتي را بر جاده هاي كشور حاكم مي نمايد. تعداد نقاط حادثه خيز و پر خطر بدين لحاظ در كشور 237 مورد ذكر شده است. مه به چهار شكل عمده در ايجاد و شكل گيري حوادث جاده اي تاثير دارد كه عبارتند از: كاهش قابليت ديد، كاهش قابليت شنوايي، لغزندگي جاده و اعمال فشارهاي رواني و كاهش تمركز حواس رانندگان. در تقسيم بندي علل تصادفات هم جزو علل مستقيم و هم جزو علل واسطه يا قبلي به شمار مي آيد. راهكارهاي حفاظتي مختلفي در شرايط مه آلود وجود دارد كه استفاده از تجهيزات هشداردهنده، از بين بردن و تعديل آن از طرق مختلف مثل گرما، مه زدايي مكانيكي، بارورسازي از طريق آئروسلها، تغذيه الكتريكي، استفاده از چراغ هاي مه شكن و پاكسازي مه هاي سرد از آن جمله اند. هدف از ارايه اين مقاله نماياندن نقش بارز مه به عنوان يك عامل جغرافيايي در ناامني شبكه ارتباطي كشور و تقليل هزينه ها از طريق شناخت مكانيسم آن مي باشد.

 نسخه قابل چاپ