بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

سرمايه اجتماعي براي پليس به عنوان ظرفيت و قابليت مشارکت مردم در توسعه نظم و امنيت عمومي از سال ها پيش تاکنون توجه نظريه پردازان علوم اجتماعي را به خود جلب کرده است. در مقاله حاضر با توجه به نظريه هاي سرمايه اجتماعي از يک سو و نظريه هاي آسيب هاي اجتماعي از سوي ديگر، مدل نظري استخراج و با تدوين فرضيه هاي تحقيق به آزمون آنها پرداخته شد. روش مطالعه از نوع پيشمايشي و واحد تحليل فرد است که جامعه آماري آن تمام افراد بالاي 18 سال ساکن شهر تهران اند. حجم نمونه 600 نفر بود که با توجه به دست نيافتن به برخي داده ها در فرايند جمع آوري اطلاعات به 587 نفر تقليل يافت. سرمايه اجتماعي پليس در اين تحقيق با سه بعد آگاهي، اعتماد و مشارکت عملياتي شد و براي امنيت عمومي شاخص ميزان بروز جرايم مدنظر قرار گرفت. پايايي روايي داده ها از طريق تحليل عاملي و آلفاي کرونباخ مورد تاييد قرار گرفت.
نتايج حاصل از تحقيق حکايت از آن دارد که بين سرمايه اجتماعي پليس با امنيت عمومي همبستگي معادل 0.17 (0.17=r) وجود دارد. از ميان ابعاد سه گانه سرمايه اجتماعي مورد بررسي در اين تحقيق، دو بعد اعتماد پليس و مشارکت با پليس اثر مثبت و معنادار قوي روي امنيت اجتماعي دارد. همچنين بعد آگاهي از فعاليت هاي پليس نيز بر امنيت عمومي تاثير دارد و در کل، ميزان سرمايه اجتماعي پليس بر امنيت عمومي تاثيرگذار است.