بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

رفتارهاي پرخطر به رفتارهايي اطلاق مي شود که احتمال نتايج مخرب جسمي، روان شناختي و اجتماعي را براي فرد افزايش دهد. اين رفتارها در نوجوانان با يکديگر به شدت همبسته اند و از الگوي هم تغييري پيروي مي کنند. خطرپذيري جنسي به دليل پيامدهاي ناگوار و غيرقابل جبران از قبيل بارداري، بيماري هاي عفوني و ابتلا به اچ آي وي در سال هاي اخير بيش از ساير رفتارهاي پرخطر مورد تاکيد واقع شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي فراواني و هم وقوعي انواع خطرپذيري ها و تاثير زمينه هاي مختلف جمعيت-شناختي بر اين هم تغييري و ارايه راهکارهايي براي پيشگيري است.
نمونه تحقيق 807 دانش آموز پايه دوم، سوم و چهارم مقطع متوسطه شهر تهران (371 پسر و 436 دختر) را در برمي گيرد كه با روش نمونه گيري طبقه اي و متناسب با حجم انتخاب شدند. براي سنجش خطرپذيري از مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني (IARS) (زاده محمدي، احمدآبادي و حيدري، 1386) استفاده شد. برحسب يک مقياس 5 قسمتي، ميانگين خرده مقياس هاي گرايش به جنس مخالف 3.24، رابطه و رفتار جنسي 2.15، مصرف الکل 2.00، سيگار 1.87 و مصرف مواد مخدر و روان گردان 1.74 بدست آمده است. نتايج نشان داد که بين تمامي رفتارهاي پرخطر رابطه مثبت و معني داري برقرار است. الکل، دوستي با جنس مخالف و موادمخدر و روان گردان به همراه جنسيت (پسر)، تحصيلات مادر (دانشگاهي)، رشته تحصيلي (انساني) و درآمد خانواده (زير 200 هزار تومان) بيشترين واريانس خطرپذيري جنسي را در نوجوانان تبيين مي کنند. وجود همبستگي بين رفتارهاي پرخطر، به متوليان سلامت اجتماعي و نهادهايي چون آموزش و پرورش کمک مي کند تا با شناسايي رفتارهايي که با صرف هزينه و زمان کمتر قابل کنترل است، از بروز و ظهور ساير رفتارها در دانش آموزان پيشگيري کنند.

 نسخه قابل چاپ