بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف گرايي فرزندان يکي از مفاهيم اساسي روان شناسي انگيزش محسوب مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان پيش بيني جهت گيري هدف فرزندان شامل: اهداف تسلط رويکردي، تسلط اجتنابي، عملکرد رويکردي و عملکرد اجتنابي توسط انعطاف پذيري و انسجام خانواده است. شرکت کنندگان پژوهش شامل 449 دانش آموز دختر (243 نفر) و پسر (206 نفر) دبيرستان هاي مختلف شهر شيراز بودند. براي سنجش جهت گيري هدف از مقياس اهداف پيشرفت اليوت و مک کريگور (2001) و براي سنجش انعطاف پذيري خانواده از مقياس انعطاف پذيري مثبت شاکري (1382) و در نهايت براي سنجش انسجام خانواده از مقياس انسجام خانواده سـامـاني (1381) استفاده شد.
روايي مقياس ها از طريق همبستگي هر گويه با نمره کل و پايايي آن ها به روش آلفاي کرونباخ و بازآزمايي تعيين شد. نتايج بيانگر روايي و پايايي مطلوب مقياس ها بودند. با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان ميزان پيش بيني هر يک از جهت گيري هدف فرزندان توسط انعطاف پذيري و انسجام خانواده مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها نشان دادند که انسجام خانواده پيش بيني کننده مثبت اهداف تسلط رويکردي، عملکرد رويکردي و پيش بيني کننده منفي عملکرد اجتنابي بود. انعطاف پذيري خانواده پيش بيني کننده مثبت هدف تسلط رويکردي و پيش بيني کننده منفي اهداف تسلط اجتنابي و عملکرد اجتنابي بود.

 نسخه قابل چاپ