بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير نوبت كاري بر رضامندي زناشويي پرستاران زن و متغيرهاي پيش بيني كننده رضايت زناشويي آنان اجرا گرديد. روش پژوهش از نوع علي- مقايسه اي است كه نمونه آماري آن به طور مساوي از بين پرستاران شاغل در نوبت شب و پرستاران روزكار از 6 بيمارستان، شامل 2 بيمارستان دانشگاهي، 2 بيمارستان خصوصي و 2 بيمارستان نظامي، به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند و رضامندي زناشويي 10 نفر از پرستاران شاغل در نوبت شب و 10 نفر از پرستاران شاغل در نوبت روز هر يك از بيمارستان ها شامل 120 پرستار زن با پرسشنامه 115 ماده اي «انريچ» مورد اندازه گيري قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با روش هاي آماري t براي گروه هاي مستقل و تحليل مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در دو مولفه «روابط جنسي» و «نظارت مالي» در سطح معناداري 0.02 زنان پرستار شب كار به طور ميانگين پايين تر هستند. نتايج نشان دهنده اين است كه افراد در گذار زمان با اين پديده منطبق شده اند و اكنون نوبت كاري تاثيرات خود را در مواردي كه نياز بيشتري به نزديكي فيزيكي همسران است، مي گذارد. تحليل مسير نشان داد كه نوبت كاري داراي اثر مستقيم با ضريب 0.09 و اثر غيرمستقيم از طريق «ارتباط» و تاثير آن بر «رابطه جنسي» و «نظارت مالي» برابر با 0.08 است كه در نتيجه اثرات مستقيم و غيرمستقيم نوبت كاري بر رضايت زناشويي 0.17 است. اين نتايج لزوم بررسي آموزش نوبت كاران در زمينه روش هاي مديريت زمان بر كاهش تاثيرات منفي نوبت كاري را نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ