بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي رابطه سبك هاي دلبستگي با رضايت مندي زناشويي در دانشجويان متاهل رشته هاي دبيري است. بدين منظور 62 نفر از دانشجويان رشته هاي مختلف دبيري که در دانشکده علوم انساني واحدهاي تربيتي خود را مي گذراندند، به تفکيک جنسيت و به روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب، سپس آزمون هاي رضايت مندي زناشويي انريچ و هم چنين مقياس بازنگري شده دلبستگي بزرگسال كولنيز و ريد (1990) RAAS بر روي آن ها اجرا شد. پس از جمع آوري اطلاعات، از روش هاي آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار و ...) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي توافقي، مجذور كا (X²) و آزمون t براي مقايسه ميانگين هاي مستقل) استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه: دانشجويان متاهل با سبك هاي دلبستگي ايمن، از رضايت مندي زناشويي بالاتري برخوردارند و برعكس يعني دانشجوياني كه از سبك هاي دلبستگي ناايمن اجتنابي و دوسوگرا برخوردار بودند، ميزان رضايت مندي زناشويي آنان نيز به طور معناداري كمتر از افراد ايمن بود. هم چنين نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بين سبك هاي دلبستگي دانشجويان متاهل مونث با مذكر تفاوت معني داري وجود ندارد، اگر چه زنان از سطح ايمني بيشتري در روابط بين فردي و دلبستگي برخوردارند ولي تفاوت ها معني دار نيست. از نتايج ديگر اين پژوهش، نبودن تفاوت معني داري بين رضايت مندي زناشويي در دانشجويان بر اساس جنسيت است. بررسي هاي قبلي در مورد رضايت مندي زناشويي نيز نشان مي دهند كه وضعيت جنس افراد، پيش بيني كننده رضايت مندي نمي باشد.

 نسخه قابل چاپ