بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از اين مطالعه تحقيق در زمينه روابط موجود بين ابعاد الگوهاي ارتباطات خانواده (جهت گيري گفت و شنود و جهت گيري همنوايي) و اضطراب و افسردگي فرزندان است. همواره ارتباطات موجود در بين اعضاي خانواده به عنوان اساسي ترين مكانيسم براي فهم بسياري از رفتارهاي رواني- اجتماعي از جمله اضطراب و افسردگي قلمداد مي شود. پژوهش حاضر سرآغاز بررسي الگوهاي ارتباطات خانواده در ايران مي باشد. در اين مطالعه از 326 دانش آموز (161 دختر و 165 پسر) كه با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چند مرحله اي از بين دانش آموزان پايه هاي دوم و سوم دبيرستان هاي شهر شيراز انتخاب شده بودند، استفاده شد. شركت كنندگان ابزار تجديد نظر شده الگوهاي ارتباطات خانواده و فرم كوتاه مقياس هاي افسردگي، اضطراب و فشار رواني را تكميل كردند. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه حاكي از آن بود كه جهت گيري گفت و شنود خانواده پيش بيني كننده معنادار اضطراب و افسردگي فرزندان است و اضطراب و افسردگي آن ها را به طور منفي پيش بيني مي كند. هم چنين جهت گيري همنوايي خانواده به طور معنادار و مثبت اضطراب فرزندان را پيش بيني مي كند اما پيش بيني كننده معناداري براي افسردگي آن ها نيست.

 نسخه قابل چاپ