بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از پژوهش حاضر مقايسه رابطه ناتواني هيجاني، استرس و دلبستگي در زوج هاي در شرف طلاق است. تعداد 119 زن و 63 مرد در شرف طلاق با استفاده از روش در دسترس در دادگاه خانواده شهر رشت انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس ناتواني هيجاني تورنتو (1996، Bressi al.، TAS-20)، پرسشنامه فشار رواني ادراک شده (1987، al، et، Cohen، PSS) و پرسشنامه سبک هاي دلبستگي بزرگسالان (هزن و شيور، 1987) بود.
از ضرايب همبستگي پيرسون، پلي کوريک و پلي سريال و تحليل رگرسيون چندگانه با حضور 8 متغير پيش بين جنسيت، سن، استرس، دلبستگي ايمن، اجتنابي، دوسـوگرا، ميزان تحصيلات و تـعـداد فـرزنـدان و تحـليـل واريـانس چندمتغيـري (MANOVA) استفاده شد. يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که استرس با مولفه هاي دلبستگي و مولفه هاي ناتواني هيجاني روابط معناداري را نشان مي دهد. هم چنين انواع دلبستگي و مولفه هاي ناتواني در تشخيص عواطف داراي رابطه معنادار است. يافته ديگر پژوهش متوجه متغيرهايي بود که به وسيله آن ها ناتواني هيجاني پيش بيني مي شود. در اين تحليل سه متغير ميزان تحصيلات، استرس و دلبستگي دوسوگرا 32/0 تغييرات ناتواني هيجاني را پيش بيني مي کردند. يافته ديگر اين تحقيق آن بود که با توجه به استرس زا بودن فرآيند جدايي، اين استرس در زنان و مردان تفاوت معناداري ندارد.

 نسخه قابل چاپ