بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقاله حاضر تحليلي بر ادبيات پژوهشي ايمني کودکان در ايران است. حوادث يکي از مهم ترين علل مرگ و معلوليت هاي کودکان ايراني است. به منظور بهبود شرايط ايمني کودکان بررسي علمي موضوعاتي چون ميزان وقوع حوادث کودکان در ايران، علت وقوع حوادث و آموزش هاي ارايه شده جهت پيشگيري از حوادث کودکان ايراني ضروري است. بررسي مطالعات و پژوهش ها نشان مي دهند که کودکان زير 5 سال بيشتر در معرض خطر حوادثي چون سوختگي ها، مسموميت و سقوطند، در حالي که ايمني کودکان بزرگتر از 5 سال بيشتر با تصادفات خياباني به خطر مي افتد.
مطالعات معدودي به بررسي عوامل حوادث کودکان پرداخته اند و بدين ترتيب نتيجه گيري هاي پژوهش فعلي بايد با احتياط صورت گيرد. بررسي ها بيانگر آنند که شرايط پرخطر محيطي عامل مهمي براي رخ دادن بسياري از حوادث کودکان است. سطح تحصيلات والدين نيز عاملي مرتبط در بروز حوادث کودکان مي باشد. آموزش هاي ايمني مربوط به کودکان، از طريق مدرسه، والدين، کتاب ها و برنامه هاي تلويزيوني ارايه مي شوند. والدين مهم ترين منبع آموزش ايمني کودکانند، در حالي که آن ها رسانه هاي گروهي از بهترين منبع آموزش ايمني کودکان براي خود مطرح مي کنند. هم چنين، آموزش هاي مربوط به ايمني کودکان به والدين در کتاب ها گنجانده شده است. به طور کلي برنامه آموزشي جامع و مشخص براي بهبود سطح ايمني کودکان در کشور وجود ندارد. اما بايد اشاره کرد که موضوع ايمني کودکان هم در مجامع علمي و هم در مجامع برنامه ريزي و سياست گذاري مورد غفلت واقع شده است.

 نسخه قابل چاپ